Sneeuwpret

Het sneeuwt al dagen en er is een flink pak sneeuw gevallen. De temperaturen komen overdag niet meer boven nul uit. Op de grote vijver in de buurt ligt een laagje ijs onder de sneeuw. De wind komt uit het noorden en is guur. Het is goede plaksneeuw, een sneeuwpop kan niet lang op zich laten wachten. Ze zijn goed aangekleed tegen de kou en de sneeuw. Alle kinderen uit de buurt maken gezamenlijk een sneeuwpop. De kinderen rollebollen door de sneeuw en maken veel plezier. Ze helpen elkaar met het maken van het onderlijf van de sneeuwpop. Een andere groep is bezig met het hoofd van de sneeuwpop. Iedereen is volop en geconcentreerd bezig. Moeders kijken af en toe door het keukenraam naar de kinderen. Tussendoor is er een sneeuwgevecht en zorgt voor wat afleiding. Het is al vroeg donker en de sneeuwpop staat maar is nog niet aangekleed. De volgende dag leggen de kinderen de laatste hand aan de sneeuwpop. Een kind haalt een warme sjaal van thuis. De jongen van de boerderij neemt een winterpeen mee voor de neus. Het kind van de kolenboer zorgt voor de steenkool voor de mond en de ogen. De steenkool zorgt voor een big smile op het gezicht van de sneeuwpop. Twee ouderwetse bezems worden gebracht door de vrouw van de buurjongen. Iedereen is naar huis en de sneeuwpop blijft alleen achter. Zijn ogen beginnen te glinsteren in de vroege en vooral koude avondzon. Een hoed voor de sneeuwpop is het enige wat ontbreekt. Hevige sneeuwval zorgt voor een koude knar van de sneeuwpop. Dagenlang staat de sneeuwpop daar zonder hoed tegen de schrale wind met een kaal hoofd. Een bejaarde man, Eef Save komt al dagen langs met zijn rollator en wordt blij van de sneeuwpop. Het ontbreekt de sneeuwpop alleen aan een mooie hoed. De oude man is het zat en gaat thuis zijn mooiste zondagse hoed halen. Met veel moeite lukt het hem de hoed op de kop van de sneeuwpop te zetten. Voldaan loopt hij door de kersverse sneeuw naar huis en kijkt nog één keer achterom. De sneeuwpop geeft Eef Save een knipoog.