"Jullie kennen geen tien telefoonnummers meer uit het hoofd", zegt de leerkracht. Ik dien de nogal hooghartige opmerking van repliek en begin de telefoonnummers die ik ken in stilte te tellen. De dochter van de leerkracht is even oud als ons en heeft sinds kort haar eerste mobiele telefoon. Het nummergeheugen van zo’n mobiele telefoon is de leerkracht zijn belangrijkste argument. Hij benadrukt wel nog even de tien nummers in zijn boute bewering. Ik moet het hem meegeven dat ik buiten mijn familiekring moet zoeken om die te vinden. Waar de leerkracht geen rekening mee lijkt te houden is dat wij zijn opgegroeid met de vaste telefoon. Vooralsnog is die telefoon de snelste manier om een klasgenoot te bereiken of om een boodschap te verspreiden onder de leidingsgroep van de jeugdbeweging: Michiel belt mij op, ik bel naar Wouter, Wouter zegt het aan Nele en belt naar Jeroen. Bij al dit telefoneren dienen telefoonnummers ingetoetst te worden.
Korte tijd later kreeg ook ik mijn eerste mobiele telefoon en na vele jaren ken ik geen tien telefoonnummers meer uit het hoofd. De vraag is of ik er nog voldoende ken om mij zonder mobiele telefoon uit de slag te trekken? Bijvoorbeeld om binnen te geraken op een barbecue in de tuin van het rijhuis waarvan de deurbel defect is. Dit was op voorhand geappt dus is er geen probleem, toch?
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.
18 feb 2022
· 103 keer gelezen
· 1 keer geliket