Hoog boven mensen is er een afspiegeling van al dat broos is.
Wij noemden die dingen luchtledig, maar sommige dingen lukken ons best,
al zwijgend,
de eclips die ons hoofd ons biedt, verlatend,
naar brozere materie verlangend.
Door deze constante push - and - pull
- niet doorheen de tijd, wel ruimte -
ben ik misschien wel geen millenial geworden.
Een millenial kun je worden, als je daarin gelooft.
Iets wat ik niet deed,
als ik daar beter van werd,
of anders; of het zou al zijn door mezelf te noemen,
dat ik een plottwist in de definiëring ervan aanstootte.
Iets wat ik niet deed was afwegen of ik een soort was die
waanzinnig zijn best deed.
Miley leerde me het staren aan, jij me het vervolg.
In de afspiegeling heeft men het over anderstaligen die wel iets kunnen en
weert men hetzelfde af want dat is saai.
Het is om door de omkadering heen te breken dat ik nostaligisch word.
Je had Jeff, Amy, ikzelf - maar ook:
jij Hans en iemand vraatzuchtig.
Zonder ons was alles hetzelfde gebleven.
De tijd waarin ik weg was, bleek ruimte te zijn.