Thuishaven

23 nov 2016 · 19 keer gelezen · 0 keer geliket

Ik wil je meenemen

Je in alle talen leren spreken

Je zoen in duizend tinten schilderen

Op je buik, borsten en billen

Ik wil je meenemen

In een doosje op weg naar thuis

Niet jouw huis, niet de mijne

Vouw je op tot je past

Binnen mijn kromme lijnen

Ik wil je meenemen

Scheur de kleren van je lijf

Omdat ik niet van je kan afblijven

Pervers met mijn tippen aan je dijen

Tippen van vingertoppen

Toppen van tenen van voeten,

 

Laat mij je voeden

Honingdruppels

Die uit de bloemen van jouw ogen zijn ontstaan

Jouw ogen die

Vliegensvlug vlammen doen ontslaan

Voor ik het opmerk, zijn ze weer gedoofd, achter mijn rug, achter mijn hoofd

Rookpluimen achtergelaten tussen onze lichamen

Ik zie je niet, ik zie je niet

Ik voel dat ik je wil meenemen

Wil je dragen, op palmbladeren

Naar wat ik noem thuis

Niet in mijn huis, niet bij mij thuis

Vlieg weg, over watervallen en stranden

Ogen dicht en borst vooruit

Strand mijn ribben kapot op een betonnen asfalt

En laat jou op mij landen

Thuishaven

 

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

23 nov 2016 · 19 keer gelezen · 0 keer geliket