Val≉ larie

Kakofoon
30 okt 2018 · 21 keer gelezen · 0 keer geliket

't Water stroomt, ongeplooid.

't Is genoeg, kan nimeer terug.

't Was een gekloeg, 'k spring van de brug.

 

Mijn pagina staat morgen rood, 
- 't maakt niet uit, ben toch al dood. - 

met spijten en betoog, 

van hoe het leven, voorbij vloog.


Maar gisteren,... stond ik daar... 

met mijn moedeloos,... gebaar.

"Gij zijt te laat, 't heeft geen meer baat."
Laat het zijn, treur niet om .

 

...

Beraad, 

is geen daad.

 

Kijk eens rond naar al de mensen,

die jou naasten zijn.

Treurmond zonder grenzen,

geen masker maar gordijn,
een vriendin of een maat,

familie of mens op straat.

 

Omhels ze en bevestig:

"het leven is soms heftig".


Troost ze, geef hun raad.
Vertier wat tijd, met kattekwaad.
Spreek eens af, maak wat stal.

 

Vóór

die

ene

 

val.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

Kakofoon
30 okt 2018 · 21 keer gelezen · 0 keer geliket