Soms wil ik verdwijnen
naar bossen en oceanen
in al het schijnen
kwel ik me in alle mogelijke banen
Op elkaar geklemd zijn mijn lippen plakkend met lijm
ik weet wie ik ben en wat ik wil
al lijkt er geen uitweg te zijn
duizend ogen verstarren me en staren kil
Op wandelpaden word ik omringd
Vogels musiceren en zoogdieren snuisteren
Het avontuur roept intens door de ravijnen, totdat het tot me doordringt
meer heb ik niet nodig en ik besluit meer naar mijn intuïtie te luisteren.