mijn stem gevangen
echo's in mijn hoofd
sabbelend, knauwend en terug uitspugend
dat soppig, stukje broodkruim
Ik schreeuw, huil, en smeek, de omgeving
negeert de wens in mijn ogen
een sonde prikt mijn huid
verkrampt in mijn dag
draait mijn verkankerde ziel
als een as mee met de wereldbol
laat het ophouden