Hij omklemt de verrekijker met beide handen. De radiator onder het raam voelt koud aan tegen zijn bovenbenen. Als hij helemaal rechts tegen de raamopening leunt en zijn blik in een hoek van vijfenveertig graden naar beneden richt, kan hij het grootste deel van haar terras zien. De flauwe augustuswind speelt met haar kanten ondergoed. In zijn beige bermuda groeit zijn opwinding gestaag. Beneden rammelt zijn vrouw met potten en pannen in de keuken. Op het tuintafeltje ligt een opengeslagen boek naast een flesje zonnebrandolie; vandaag heeft hij geluk. De kramp in zijn schouder verbijt hij. ‘George, het eten is klaar!’.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.