"Een stukje chaos valt jou op
Daar, aan de horizon bungelt een uitgerafeld stuk touw
Je wandelt er naartoe, zonder stop
Zo ontwaakt de vragensteller, met honger naar meer, in jou
Totdat jouw oog valt op oma's verwarde sjaal in het onderwater kluwen
Daar drijft het alsof het elk moment kan ontploffen
En je denkt aan "haar", al wil je haar nog niet huwen
De lucht begint op te lossen
Alsof in levensgevaar, begint degene naast jou te spuwen
En alles om jou heen wordt gefilterd tot een amberkleurige herfstgloed
Het kleurt, jouw gemoed."
Geïnspireerd door en gebaseerd op het werk 'Earth' van N. Dash.
Geschreven in Sonnet-vorm op zondag 23 oktober 2022 voor de Workshop 'Zondag, schrijfdag in 't S.M.A.K' gegeven door Christina Vanderhaeghe