Zoveel kruispunten in één leven. Zoveel keuzes. Zoveel te kiezen, zoveel gekozen.
De eerste kus, de eerste fiets, de eerste kop koffie, de eerste vakantie, het eerste kind, het eerste huwelijk…
Af en toe denk ik, wat als… Wat als ik op dat ene kleine moment iets anders had gekozen. Hoe zou m’n leven er dan uitzien.
Neem mijn eerste kus. Ik was helemaal niet verliefd, wél gefascineerd. Op mijn zestiende kreeg ik mijn eerste kus. Hij was helemaal weg van mij, ik enkel nieuwsgierig. Eer ik begreep wat er gaande was, voelde ik een lange stijve tong in mijn mond draaien, zoekend naar iets wat ik niet begreep. Hij smaakte vies. De jongen in kwestie wilde nog kussen. Ik niet. Ik wist genoeg. Dit hoefde niet voor mij.
Stel je voor dat ik wél ingestemd had met die tweede kus, en een derde en een vierde. Stel dat ik mezelf helemaal in de liefde gesmeten had en wél verliefd was geworden. Pas véél later ontdekte ik dat tongkussen te vergelijken is met je eerste koffie. Het vraagt een beetje doorzetting eer je de smaak te pakken hebt.
Misschien was ik dan wél gegaan voor het huisje, boompje en tuintje. Trouwen, bouwen, kindjes en de carrière. Dan had ik misschien geen 75 jobs gehad en 35 keer verhuisd. Klinkt ongeloofwaardig, maar geloof me, dit zijn keiharde feiten.
Misschien had ik dan nu een zoon van 30 die het huis niet uitwilde en die de hele dag spelletjes lag te spelen. Wie weet, had ik dan al twee burnout’s en een kanker overwonnen omdat het leven zo stresserend was. Of misschien had ik dan een vechtscheiding achter de rug, waarbij ik een huis gewonnen- en vrede verloren had.
Of misschien ging alles zijn gangetje en was ik tevreden.
De ‘wat alsen’ zijn eindeloos. Zoveel kruispunten passeren. Je kan er veel nutteloze tijd aan verdoen.
Mijn leven is gegaan zoals het is gegaan. Goed of slecht. Geen oordeel. Voor mij is het goed. Had het anders gekund? Jazeker. Beter? Welke weg je ook kiest. Het is jouw weg. De beste weg. De enige weg.
DIT DELEN: