Wat was het donker
hier beneden
wat was het stil
en koud
Maar vanuit de diepte
roerde er zich iets
Radeloos verdriet maakte plaats
voor vastberadenheid
Een hart dat opnieuw bonsde
Ogen die weer licht zagen
En de wil om te vechten
maakte dat ik mijn handen vastklampte
mijn voeten schrap zette
terwijl hete tranen
deze littekens deden branden
Sta op! riep ik
Lieve God, sta op! smeekte ik
Sta op uit de krochten!
Sta op uit de diepte!
Sta op!