wij waren zo oud als zij nu altijd zal zijn zongen van j'aime la vie reden op scooters lieten onze haren wapperen in de wind wij zouden gelukkig worden en trouwen en kinderen krijgen en lang en gelukkig leven misschien even een beetje ongelukkig zijn dit scenario zouden wij zelfs in fictie nooit schrijven alles zou altijd goed blijven hoogstens een klein euvel op onze weg rimpels of ouder wordende lijven wolven zouden geen rauw vlees uit ons bijten er zou ons nooit niks overkomen onze dromen waren echt wij deden ons best wij deden ons best wij deden ons stinkende best en nu viel er een kind uit het nest dat leest ge goed een kind uit het nest een veel te schoon kind om waar te zijn met groene ogen gouden haren en een propere ziel wij konden haar niet vangen niemand kon haar vangen zij was sterk en onvangbaar iel en wolven rijten alles en iedereen open wij lopen nu bloedend in cirkels likken weerloos gapende wonden
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.