Woorden
zijn maar woorden.
Niet wat je voelt.
Niet wat je zegt.
Je denkt
in woorden
ergens ver weg
op de achtergrond.
Ze dwazen en malen, grazen rond in de wildernis van je diepe, duistere, donkere
woorden.
Ze zijn er,
maar je leest ze niet.
Ze lopen rond,
wachten om gevangen te worden.
Stop.
Druk even op de pauzeknop.
Credits foto: The Critical Goose