Het is maandagmiddag, kwart over twaalf. Zilverpapier wordt behoedzaam opengevouwen, Tupperwaredozen geopend. Er zijn wraps en slaatjes met hummus. Zelfgemaakte soep met groenten waarvan zij de naam niet kent. De vrouwen hebben kapsels en praten over inductiekookplaten en snelkookpannen. De mannen kauwen lang. Vatten in gebalde zinnen hele voetbalmatchen samen. Ze bedenkt dat ze geen zinnig woord over inductiekookplaten kan zeggen en zwijgt dus. Ze ziet hun monden bewegen, hoort hun zinnen, maar kan er geen betekenis aan geven. Zachtjes glimlachen en knikken is altijd goed. En de salami tussen haar boterham bestuderen alsof die daar zelf tussen is gaan liggen.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.