zoveel kussens

13 jun 2024 · 31 keer gelezen · 0 keer geliket

omstrengelde armen

rond dat zijdezachte kussen

knijpend, niet loslatend en 

huilend wakker

in de droom waren we

waren we wat? 

een geheel? 

een utopie?

 

er is geen nu, vroeger of later,

er is alleen

dat kussen, dat maagdelijke, witte kussen

veerkrachtig als je het indrukt

maar jij, ja jij en

ik, zeker ik.

 

Een pluizenregen door de kamer

geen nu of later, geen

nu of later

morgen koop ik een nieuw

en hou ervan, 

houden tot ik het scheur

een kussen kan ik niet houden, daar kan ik niet

van houden, net als

dat ik van je hield 

maar niet kon

 

houden.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

13 jun 2024 · 31 keer gelezen · 0 keer geliket