Lezen

rivierbed

Als ik kon, ik zou een rivierbed maken In de sneeuw uit lopen wolken breken water geven onophoudelijk huilen                                                       jongens, ik zou al lang uit de voegen zijn gebarsten De benen nemen, om deze handen eens te ontzien of gewoon eens uit mijn hoofd te komen.

Erte
9 0

Scherem

Wolkenoverlopen en daar zilveraders vindenAan de rand, de maanOpgeschemerdTepels als juwelen op een outfitzoals ze hen trots draagtWe staan onszelf bij in de vette natte luchtDe stad is een stalen toestandEn ikLicht in mijn hoofd van de winddie op mijn gezicht beukt, mijn harendoor elkaar gooitLicht van de wind in mijn hoofd(Warigger dan haar)Het lijnenspel spant hard hardermisschien zelfs dan die steen die het overtrekt en waar die straatlichtendan in staan spoken alsof ze daaraltijd maar versiering zijn geweestEn hij keekZag dat het goed wasOnrust of niet.

Erte
12 0

gev(v)eld

Wankel. Een boom van een vent, maar dan zonder wortels. Een tank van een man, wat weinig goeds voorspelt.  Hij stelde Mijn stam Is uit deze eikel gegroeid En vertakte om met logge slagen weg te bomen  Hij kapte ermee  ook al zagen we in een natte ooghoek in een plooi in de kamer een grote bijl die nu zou zwijgen. Hij zong toen alleen  Nog tot vogels.  Week papier en het  bleek pal hier   te vellen.

Erte
21 0

Maalbeek

We gingen op weg zoals elke ochtend We gingen op weg zoals telkens weer Toen daalde de zwarte regen neer Voor jou geen dinsdag meer Drukke metro een laatste zoen Vertrouwde stop waarom anders doen   Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,   Bedolven in stof van haat en woede Bedolven in schoonheid zoet Zo dichtbij de hel onder de grond Waar onze liefde vond Ontspoorde gekken gemene gril Toen stierf de tijd en het werd stil   Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,   Europa schrok en keek naar jou Europa huilde om man en vrouw Kon ik je maar een knuffel geven Was jij maar bij mij gebleven Verdronken rivier huilende dagen Na woede nog zovele vragen   Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,   Onze ontmoeting daar plots gedaan Onheil en een donkere traan We omarmden elkaar daar zonder zorgen Maar waar is nu de weg naar morgen Je bleef daar achter op jankende treden Heden werd toen het verleden   Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,   Hun dromen maken wij vandaag Hun namen als een tweede laag De stad verbonden in elke hoek Laat haat voor eeuwig zoek De stad verbonden in elke hoek Laat haat voor eeuwig zoek   Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek,   De weken tellen geen dinsdagen meer De uren zoeken minuten weer Ach irissen zullen er altijd bloeien Uit donker het licht blijven stoeien De stad verbonden in elke hoek Laat haat voor eeuwig zoek De stad verbonden in elke hoek Laat haat voor eeuwig zoek   Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek, Maalbeek.   --- Tweede laureaat Liefde voor Lyriek wedstrijd 2019.   https://autismestorm.home.blog

Autisme Storm
0 0

Mijn lief

Kijk, dit is mijn lief en ze heeft zo van die dagen waarop ze het ziet zitten  en het stomste kan verdragen   Waarop ze hypomaan wordt  en een beetje tegendraads en alles wat ze produceert vindt ze bovenmaats   Kijk, dat is mijn lief   Ik ben zo blij dat ze mijn lief is,  man, ik had nooit durven dromen dat liefde iets kan zijn waaraan niet valt te ontkomen   Dat het einde ervan zoek is en er niet naar wordt gezocht dat ik bij haar mag zijn wat ik van mezelf niet mocht   Kijk, dat is mijn lief   Mijn lief is echt iets anders maar ze heeft zo van die dagen waarop ze uit mijn handen glipt en ik haar niks mag vragen   Dan stuurt ze mij de laan uit met een kluitje in het riet dan snikt ze en dan zegt ze "wat weet gij nu van verdriet"   Kijk, dat is mijn lief   Mijn lief, ik weet er minder van dan gij, ja dat is waar maar zelfs wat u zo droevig maakt  krijgt ons niet uit elkaar   Want ik ben uw lief    

Kathleen Verbiest
6 1

g ekEr f D

De woorden vallen uit mijn mond Als paarden De hals halfslachtig opengelegd bloot te leggen wat er ontbeert De klanken die breken op mijn onderlip Die een beetje bloedt Ze is ontkleed In die twee voegen van haar krult nog wat plezier misschien is dat wat rimpels zijn Ik heb altijd van hoektanden gehouden En toen braken ze braken; elke keer opnieuw maar ik drink nu niet meer Ik rook bloemen je zegt naar mei kaken spannen zinnen vallen uit de grond In paren want wij mannen spreken met twee woorden en soms met gespleten tong Als een slang maar scherper dan een schaar Ik dek ze onder

Erte
0 0

Iets met pijn en hoorns

Hier loopt een woudhier en hierVan de woudlopergeen spoor Hij is toch Net zoals een dierMaar dan met voetenEn zijn handen al zijn ze ruwstrelen vacht en hijeet de viervruchtendie hij vond fonkelenFeestelijkEn ze lesten zijn dorstOnze ogen kruistenonze geweien niet wantik had nog geen paar;Kreeg het pas nadienEn ik zie hem soms nogsindsdie keer.

Erte
18 0

-

Over                                                                                                                                  spanning            De hele batterij tegenover hier Tot het heetst van de strijd Op breekt Als voorarmen Hoe we schaak; Wanneer we hier staan Op ons huiselijk blauw wit ruitpatroon. Druilerig veld bewerken we elkaars vlees waar we staan opgesteld Niet terrein Ook al is het verkend Ge schild erd Als de natte onderbenen Wat blonk afgemat Streven en sterven liggen verrassenddicht bij elkaar                                                                                          De oppervlakte kent woedegeen verdriet Onze zwaarden zullen een brug slaan Dwars door onze afstand De vlaggen klapperen In de mars mijmer ik stil voor Venus Baniergeratel wind onder de mantels kou in de leden Bloed sijpelt binnen modder uit de lijven Zeeg neer Geschreeuw Gehouw De stroom De spanning Vuur Alles versplintert Verbleekt Zelfs de herinnering aan Als het laatste gebot.  

Erte
6 1

hel/der

Gebroken venster, maar het geeft licht. En de scherven raap ik hier,   want voor mij zijn  ze nog steeds een gezicht.Ik ga de scherpte van hun randen snijden,  zodat ze zacht zijn, en ik hier rustig met hen zit.

Erte
0 0

--

Over zien   Anomalieën, allemaal kolder, ook toen we droegen,toen we snoven, toen we opbraken. Zuchten over heuvels, hoe hard we ook joegen. Ik zag alleen gespijker plankennooit echt een plan.   Mijn wapenkleed onderaan de trap gelaten. Op mijn sokken door het slijk. Waar ik ben afgeblazen   Alles stemt tegen het ge- lijk zinderend uitgesponnen. goud verwrongen; weggetrokkenAl blinkt het wel   tussen ons

Erte
7 0

VORST IN

Gekluisterd aan je kleine ijstijd. Het smeltwater slaat gaten, breuklijnenvloeien uit.Waarom zijn de dingen hier nietlanger eenzaam.Vlaktes vertrokkenHet spoog, maar het was nietzoals jij het beoogde. Het spande eromkras(sen) of koude. Arduinen. Korstmos stuipen van een sterveling;het streven van de staanden, groenof wollig, dooraderd en sappig of gespietst door jouw staar. Ver- volgens aange- haald.Regen komt hier in vlokken, maar minder en minder frequent. En de permafrost ligt aan brokken in de nieuwe modder.   Dus, toen ben je naar het noorden getrokken.Wat je zei fluistert nog na maar ik kan het niet horen.

Erte
0 0
Tip

Wij waren mannen !

In negentienachtenvijftig ging de wereld voor ons open met de wereldexpositie en z’n ijzermolecule. Wij konden toen niet eens een kleine auto kopen en we keken televisie bij onze nonkel Jules. In ijzig koude winters hielden wij ons struis en kloek. We gingen naar de scouts en naar de kerk en naar de school met roodbevroren billen in fluwelen korte broek, met een zelfgebreide sjaal en een ruitjes-kamizool.     REFREIN Want … wij waren mannen, wij waren mannen  we wisten wat we wilden  want wij waren van “De Gilde van de Echte Mannen” .   Te voet naar Scherpenheuvel was een echte bedevaart. Op de kermis : smoutebollen of een grote suikerspin, en in de botsautokes  was  het stoerdoen uiteraard en we dronken op ons eerste fuif onze eerste cola-gin. We dansten in cafés op al de liedjes van Chuck Berry. We waren zot van jive en swing en van hemels-helse rock. We kozen op de jukebox voor The Platters en Bill Haley en voor al de hits van Elvis en voor “Rock around the clock”.     Wij moesten nog naar ’t leger : 12 maanden discipline. Het was heel ver in Duitsland,  met die boemel-DVT. We vulden onze dagen  met alcohol en nicotine, we liepen wacht met scherp of waren altijd van corvée. We dachten dikwijls: ”Kust ze !” en  “Krijg de cholera !” want we hadden echt wel heimwee en dan schreven we een brief naar de vrienden in ons dorp en af en toe naar pa en ma, maar de mooiste,  warme brieven waren toch wel voor ons lief.   De liefde voor de club, daar ging voor ons niks boven, naar het bal tot 5 uur ’s morgens en dan met een houten kop naar het voetbalveld om ons gratis uit te sloven en na een koude douche voelden wij ons toch weer top. De dodentocht in Bornem was uniek om te ervaren. Iedereen verklaarde ons geschift en ook nog eens goed zot. Met tenen zonder nagels en onze voeten vol met blaren zo bereikten we de meet : "total loss" en stikkapot …

Paul Vagant
33 0
Tip

Bypass (lied)

Efkes ter informatie wat doet gij eigenlijk in mijn hart ? Zo brutaal en ongegeneerd hebt gij u daar geïnstalleerd Mijn hart is groot genoeg doch duidelijk bezet Gij hebt mijn kamers gekraakt Nu zit ik in een lastig parket   Refr. Kijkt zo niet naar mij Kijkt zo niet naar mij Er is geen kamer meer vrij Meer vrij   Efkes ter informatie wat doet gij eigenlijk in mijn hart alles was goe ik was content en gij maakt van mij nen hartpatiënt Stop daarmee ik ben ook maar van vlees en bloed Gij zegt laat mij uw bypass zijn maar zo ben ik niet opgevoed   Kijk zo niet naar mij Kijk zo niet naar mij Ge kunt er niet meer bij Maak dat ge wegkomt en vlug Maak dat ge wegkomt En kom vooral Terug   Muziek : Joost Sterckx

DqM
54 1

Helemaal ginderachter in kleine terts/ Woodie Guthrie1947/ Billy Bragg1997 / Way over yonder in the minor key

Ik woonde in het plaatsje Okfuskee En ik had een klein meisje in een steeneik (hollle boom) Ik zei, meisje het is klaar en duidelijk Niemand kan zingen zoals ik   Ze zei dat ze niet begreep Hoe een klein jongetje zo lelijk kon worden Ja, meisje dat kan wel zijn Maar niemand kan zingen zoals ik   Niemand kan zingen zoals ik Tot helemaal ginderachter in kleine terts Tot helemaal ginderachter in kleine terts Is er niemand die kan zingen zoals ik   We wandelden langs de Buckeye Creek Om naar de kikker te kijken die de bologige bij opeet Om de westenwind naar het oosten te horen fluiten Niemand kan zingen zoals ik   O, meisje wil je het mij laten zien Helemaal ginderachter waar de wind vrijuit blaast Niemand kan ons zien in onze holle boom Niemand kan zingen zoals ik   Haar mama sneed een twijg van een kersenboom En sloeg er ons mee Het stak erger dan een zwerm bijen Maar niemand kan zingen zoals ik   Ondertussen heb ik al heel wat meegemaakt Denk nog altijd terug aan die dagen in het struikgewas Ik heb al zoveel meisjes op het slechte pad gebracht door te zeggen dat Niemand zo kan zingen als ik   Way Over Yonder in the Minor Key Words by Woody Guthrie, Music by Billy Bragg     I lived in a place called Okfuskee  And I had a little girl in a holler tree  I said, little girl, it's plain to see,  There ain't nobody that can sing like me She said it's hard for me to see How one little boy got so ugly Yes, my luttle girly, that might be But there ain't nobody that can sing like me Ain't nobody that can sing like me Way over yonder in the minor key Way over yonder in the minor key There ain't nobody that can sing like me We walked down by the Buckeye Creek To see the frog eat the goggle eye bee To hear that west wind whistle to the east There ain't nobody that can sing like me Oh my little girly will you let me see Way over yonder where the wind blows free Nobody can see in our holler tree And there ain't nobody that can sing like me Her mama cut a switch from a cherry tree And laid it on the she and me It stung lots worse than a hive of bees But there ain't nobody that can sing like me Now I have walked a long long ways And I still look back to my tanglewood days I've led lots of girls since then to stray Saying, ain't nobody that can sing like me.

Hubert Grimmelt
10 0
Tip

Afstand

Wat ik ook zie Wat ik ook doe Wat ik ook hoor En wat ik ook voel Waar ik ook heen ga En waar ik ook ben Ik zoek altijd naar afstand Weg van dat wat ik ken   Ik dacht ik wil weten Wat doet het met mij Als ik voor een tijdje Uit mijn leven verdwijn Zo ging ik naar het zuiden Om ver weg te gaan En ik hield van de afstand Die er zo was ontstaan   Ik zoek altijd naar afstand Ik lijk steeds op de vlucht Dichtbij wordt beklemmend Afstand geeft rust   Zo werd ik een vreemde Die de taal niet begrijpt Niet doet wat normaal is Altijd anders mag zijn Verlost van de druk Te moeten zijn als iedereen Keek ik vanop een afstand Naar de dingen om me heen   Ik zoek altijd naar afstand Ik lijk steeds op de vlucht Dichtbij wordt beklemmend Afstand geeft rust   Ik zag vrouwen eten koken voor de armsten Ik zag een man die van afval bloemen maakt Ik zag kinderen spelen en lachen Ik sprak een man die zijn huis was kwijtgeraakt Ik zag kerken openstaan voor iedereen Ik zag mensen die proberen samen leven Ik sprak een vrouw die haar zoon was vermoord En ik zag mensen elkaar een toekomst geven   En door altijd op een afstand te blijven Verwonderd over wat ik zag Vond ik mijn weg als buitenstaander En kwam misschien wel dichterbij Dan ik dacht   Ik zoek altijd naar afstand Ik lijk steeds op de vlucht Dichtbij wordt beklemmend Afstand geeft rust

Annemie Corens
45 2

Zian

Op een bank in de Kompanjiestuin Een zwerver komt naar me toe Hij vraagt: tekent u? Nee, ik schrijf Wil ik dan iets voor hem doen?   Want jij bent door God naar mij gezonden Ik die al jaren door de straten dwaal Ik vraag geen geld, ik vraag alleen schrijf alles op En vertel de wereld mijn verhaal   I’m sixty-one, oud en versleten Toen mijn vrouw is gestorven ben ik alles kwijt geraakt I’m alone, het is hard, dus drink ik my doppie Want zonder ’n doppie kan je niet slapen op straat   Mag ik my doppie drinken, mag het asjeblieft?   Want ik krijg te min money om een huis te betalen Alle problemen hangen samen met geld Ze steken ons weg in plaats van te helpen Maar nu wordt het anders, nu jij alles vertelt   Want jij bent door God naar mij gezonden Ik die al jaren door de straten dwaal Ik vraag geen geld, ik vraag alleen schrijf alles op En vertel de wereld mijn verhaal   I’m coloured, ’n kleurling, ’n bruinman uit Kaapstad Wij leven hier ook, maar ze steken ons weg The world is a ghetto, maar ik doe wat ik wil Ons land is niet goed, de kleurling heeft pech Alle jobs gaan naar zwarten, dus vind ik geen werk meer Al heb ik nog zoveel talent Die regering, hy mors, Zuma must suffer Hy is ’n gemorspresident   Maar jij bent door God naar mij gezonden Ik die al jaren door de straten dwaal Ik vraag geen geld, ik vraag alleen schrijf alles op En vertel de wereld mijn verhaal   Mijn moeder zei: ik weet niet waar je gaat Maar ga je eigen weg en dat heb ik altijd gedaan Moenie worrie nie, God is goed, hij is de beste gids Hij toont je waar je moet gaan Je kan zijn wie je wil, je kan zijn wat je wil Je kan zijn wie je wil, je kan zijn wat je wil Je kan zijn wie je wil, je kan zijn wat je wil Maar je kan nooit Allah zijn   Maar jij bent door God naar mij gezonden Ik die al jaren door de straten dwaal Ik vraag geen geld, ik vraag alleen schrijf alles op En vertel de wereld mijn verhaal   Op een bank in de Kompanjiestuin Trots, hoop en wanhoop verdoezeld met wijn Ach, Zian, ik wist toen ook niet Dat jou verhaal nu een liedje zou zijn

Annemie Corens
17 0

falen is balen

                                  Elke dag weer een mooie faal.                         Mijn geheugen staat niet zo meer op paal.                                Ik verlies weer eens wat moois.                                          Het is stom daarom.                              Ik wil niet dat doen we me mij vraagt,                                   Want anders zijn ze  kwaad.                                        Ik wil wat meer recpect.                                        Iets meer van dit en dat.                                      Ik wil een vocemail hebben.                                 'Gij zult niet boeten gij zult niet stelen.'                                   Luid het spreekwoord van de hel.                                     Gij gaat sterven op u benen.'                                            Mooi, zo zie je wel.                                         Ik wou dat ik hier was.                                                Juist op tijd.                          Ik heb gemist,Ik ben lekker mijn bus kwijt.                                     Ik sta te branden in de hel.                             Terwijl mensen mij aankijken en vragen:                                        'Meneer, gaat het wel?'                                       Ik ging zitten ik ging staan.                                      Ik wil dit moment vergeten.                                        O, toch wat een leven.                               En dan nog rijd er plots een auto voorbij.                           En rijd mij nat.Hallo!?, Ik ben toch geen geit?!                                    Ik staar naar buiten.Wat een pech,                                              Mijn auto is lek.                              Ik vraag aan de ober waar blijft mijn kreeft?                                             En hij zegt:                        ' Maar meneer toch. u bent hier verkeerd.'                                      En dan nog zit ik me te vragen,                                            Zijn er zo driehonderdvijvenzestig dagen?  

ixix pret met een website
6 0

Vijftig procent (lied)

Het licht bijt in zijn ogen ne gloed vlamt zijn netvlies kapot Hij valt over zijn zinnen Nu krijgt hij niks uit zijn strot Niemand mag op hem letten Hij is zo goed als bloot vlees De mensen praten en praten praten. Clichés.   Hij is content.Jawel. Hij is content. Hij is vijftig procent Content.   Hij kent weinig van buiten En bijna alles van binnen Ze zeiden ge kunt altijd opnieuw beginnen maar Niemand zei hoe dat voelt Hij denkt ik ga eerst naar zee Misschien is daar nog ne mens Gelijk ik aangespoeld. (onderkoeld)   Hij is content.Jawel. Hij is content. Hij is vijftig procent Content.   Sofie zei gij kunt da wel. Jawel. Sofie zit diep onder zijn vel     (Hij voelt zich alleen maar Sofie zei dat is normaal Hij denkt aan ongestoord bezoek in Leuven Centraal...)                    

DqM
0 1

Belgisch Griffonneke

Het Belgisch Griffonneke blaft pas wanneer het te laat is   Wanneer de pijlen zijn versplinterd en onze handen twee negatief geladen magneten zijn die elkaar weigeren te raken   Wanneer de aster van al haar blaadjes is beroofd en het landschap van onze liefde niet meer is dan een verwaarloosde woestijn waar af en toe een zandstorm nog voorbij vlamt maar waar verder geen teken van leven galmt   Het beeldrijke bos dat wij zaaiden en oogstten Waar? Duw ons je hart uit sluit de deur zachtjes zodat ik niet weten kan vermoord alles wat ooit aan de zinsbechoocheling van vriendschap is ontsproten   De boeken die wij naderhielden letters die wij droegen als juwelen woorden warme dekens om onze lichamen gewikkeld en zinnen als de uiting van de ziel die   vanuit onze vingers  boven ons uitsteeg naar de hemel van werkelijke waarheid (welliswaar warrige waarden want we waren) jong vlees in de pan   Het Belgisch Griffonneke blaft pas  als de rozen zijn ondergesneeuwd de asters bevrozen en gebroken geen hoop voor handen die raken deze eeuw   Ben ik het dan niet  waard gewaarschuwd niet schuw maar wel beschouwd in deze hypocriete heisa, geordende chaos als mens en als medemens of is dit te weinig waarheid en te veel wens?   Als jij roept Halt! als zij roept ben ik al over de grens    

Jonana
0 0

Sorry

Liedje Sorry     Eén woord, vijf letters lang Niet makkelijk, niet moeilijk Toch maakt “sorry” me bang Zo erg want ik voel me misselijk Refrein: Leven zonder druk. Leven zonder “sorry” Leven met leuke prikkels Leven met jou mijn lieve “pompernikkel” (liefkozing)   Waar ik ook ga Waar ik ook sta Fouten maakt mensen omvangrijker Sorry zeggen is veel belangrijker Refrein:   Jij weet precies wat ik bedoel Jij geeft mij steeds dit geweldige gevoel Gevoelens van liefde en respect Want niemand is perfect Refrein:   Eén woord, vijf letters lang Gewoon realistisch en nooit meer bang Sorry is simpel en vrij Languit op mijn bedsprei, zo blij  

CHRISSY
0 0
Laad meer ...