Lezen

Dagen zonder zus

                                  Tussen zussen                                                                                                  Het is gewoon hoe ik het me herinner                                                                                          het gras, de lucht, haar stem                                                                                                         naast elkaar kijkend naar de wolkenillusies Het station, met de passagiers van dag en nacht                                                                          in het eenzame hoekje boven aan de trap                                                                                    samen kijkend naar een schilderij in beweging                   Het theaterplein op een vrije dag                                                                                                  met vermoeide mensen die lopen om niets                                                                                     en een loopster die ik achterna fiets met een ridicuul gezicht Het is gewoon hoe ik het mij herinner                                                                                             wanneer ik kijk naar mijn doos vol met brieven                                                                                met korte zinnen en telkens het zelfde slot Tot vrijdag 

Anna.M
0 0

L'étoile filante de ma maison

Je ne suis pas une juge de ce qu'est la paix, car le repos est différent pour chacun. Mais alors que vous etes assis sous un ciel bleu foncé, regardant au loin et réfléchissant à la durée a pendant laquelle vos jambes, qui semblent plus lourde que votre sac, doivent marcher, demandez la fille enveloppée dans un corps chaud, à la fille qui cour dans le vent, à la fille qui marche avec un visage sombre et à la fille qui passe la journée avec son baton, à tous les coeur battant, demandez ou elles vont; et la fille enveloppée dans un corps chaud, la fille qui court dans le vent, la fille qui marche avec un visage sombre et la fille qui passe la journée avec son baton, tous les coeurs battants, vous réprondront: à l'étoile qui m'emmène à mon berceau et vous saurez ce qu'est le repos. C'est mon morceau d'ame ou je veux etre avant le coucher du soleil. Ou la solitude de ma chambre s'accompagne d'histoires et de contes de fées, ou des lumières comme des lucioles flottend dans ma maison et une bougie m'attire. Ou mes confidenst m'attendent pour un délicieux diner et écoute mes paroles, ou les instruments de musique résonnent dans chaque pièce et ou je trouve la paix, que je ne peux les trouver ailleurs dans ce monde compliqué. Pourtant, mon jugement de paix est étrange. Parce que tout le monde n'a pas autant de chance que moi. Tout le monde n'a pas un lit qui réchauffe pendant la longue nuit, ou un sapin plein de lumières à noel et pas tout le monde a un diner chaud que l'on sent quand on ferme la porte derrière soi, qu'on sent le vent froid qui disparait...

Anna.M
0 0

ik begrijp ze

ik begrijp de mensen die hun initialen in bomen kerven                                                                ik begrijp ze wanneer ze hun schaduwbeeld met graffiti op de muur spuiten                              ik begrijp dat ze hun naam onder een gekleurd canvas zetten ik begrijp dat mensen een klein blaadje vol schrijven met hun eigen gedachten                            en dat ze dat dan in een appelblauwzeegroene fles steken                                                        die zich laat meevoeren met de golven van de zee                                                                        de wijde wereld in Ik begrijp dat mensen elke seconde van hun leven vastleggen in een vierkant doosje                  Ook wanneer hun naasten, hen, uitlachen en niet begrijpen waarom                                          maar later toch vragen om al die foto's te delen                                                                              zodat ze er naar kunnen kijken in hun latere leven  Ik begrijp dat mensen kistjes met herinneringen volstoppen                                                          ik begrijp ze wanneer ze elke avond bij kaarslicht hun dagboek inschrijven                                 ik begrijp dat ze liedjes schrijven over magische plekken die ze niet verzinnen  Ik begrijp ze                                                                                                                                 want ik was erbij

Anna.M
2 1

Cyclus

Een grijs eendje, tussen de witte zwanen                                                                                        Een klein meisje tussen de grote vrouwen                                                                                    Een meisje met een grijs kleedje dat nat wordt door tranen                                                          Een eendje met dezelfde kleur ogen vol vertrouwen  Als een spiegel botsen de twee hoofdjes                                                                                        ze lachen en staren                                                                                                                          ze lijken op elkaar Een vriendelijke eend, tussen de valse zwanen                                                                              Een attend kind, tussen de gemene vrouwen                                                                                Een kind met een rood kleedje dat nat wordt door tranen                                                            Een eendje met dezelfde kleur ogen vol wantrouwen  Als een spiegel botsen de twee hoofdjes                                                                                       ze lachen en staren                                                                                                                         ze lijken op elkaar Een sneeuwitte zwaan, in het blauwe water                                                                                    Nu een prachtige vrouw, in de koude wind                                                                                    Een vrouw in haar witte jurk die nog altijd nat wordt door tranen                                                Een zwaan met aan haar zijde een begrepen kind

Anna.M
0 0