Straatlicht
Je houdt nu een kind in je armen
Dat niet van mij is
Je kocht een huis en maakte er een thuis van
met je eigen handen
Terwijl het kind groeide in haar
En wij hielden elkaar vast in het donker
buiten de voordeur
Je kuste mijn haar
Ik tilde mijn hoofd niet op
Om het geluk niet te breken
Dat je zelf niet zag
Niet ziet
Maar ik wanhopig naar verlang