Over
spanning
De hele batterij
tegenover hier
Tot het heetst van de strijd
Op breekt
Als voorarmen
Hoe we schaak;
Wanneer we hier staan
Op ons huiselijk blauw wit
ruitpatroon.
Druilerig veld
bewerken we elkaars
vlees
waar we staan opgesteld
Niet
terrein
Ook al is het verkend
Ge
schild
erd
Als de natte onderbenen
Wat blonk
afgemat
Streven en sterven liggen
verrassenddicht
bij elkaar
De oppervlakte kent woede
geen verdriet
Onze zwaarden zullen een brug
slaan
Dwars door onze afstand
De vlaggen klapperen
In de mars mijmer ik stil voor Venus
Baniergeratel
wind
onder de mantels
kou in de leden
Bloed sijpelt binnen
modder uit de lijven
Zeeg neer
Geschreeuw
Gehouw
De stroom
De spanning
Vuur
Alles versplintert
Verbleekt
Zelfs de herinnering aan
Als het laatste
gebot.