Waar begint mijn wereld?
Daar waar je over het randje struikelt.
Ik schuif voorzichtig naar de rand.
Bang om over de rand te vallen.
Oneindige diepte gaapt me tegemoet.
Je zult over de rand moeten wil je weten wat je echt drijft.
Ik sta met mijn hielen nog op de rand.
Mijn tenen hangen boven niemandsland.
Plots voel ik een harde duw in mijn rug.
Tevergeefs wapper ik met mijn armen om het evenwicht terug te vinden.
Helaas, na wat voor en achterover hellen val ik onherroepelijk.
Al is vallen niet wat er gebeurd.
Angst dacht dat ik enkel kon vallen.
Naar de diepte.
Maar ik vlieg,
Zweef,
Tuimel.
Beperking toont haar ware gezicht.
De actieradius van je bestaan bepaald de focus van de geest.
Vroeger liep ik vaak verloren door de mogelijkheden.
De wereld aan mijn voeten.
Vandaag weet ik dat de stilstaan juist voor diepgang zorgt.
Tandenknarsend, verkrampt,
krassend omhoog kruipen probeer ik niet meer.
Vanaf dat ene punt waar ik sta kan ik de hele wereld aanschouwen.
Waarom zou ik ernaar toe moeten?
Heel de wereld bevind zich daar waar ik mijn ogen op richt.
Te snel maakt blind.
Verliest het van de tijd.
Later is allang voorbij.
Mijn hart pompt de tijd door mijn lichaam.
Nee geen spijt.
(C) tekst en beeld hanneke van de kerkhof
www.missbluesky.be