Diepe barsten
open breuken
waar zout in strooien
of liefde.
Helende krachten
lieve, zoete, gedachten
samen op pad
wereld aan onze voeten.
Korst na bloed
brug over ravijn
hart weer intact
wil ik nog de jouwe zijn?
Volle glazen
lege hoofden
holle borstkas
waar zijn we het verloren?
Ergens onderweg
hart uit het oog
uitgestrekte oceaan
kan jij me nog bekoren?

