Als een sneeuwtapijt bij het ontwaken in maart
Kwam jij ons storen
Onze dromen doorboren
Verscheurde jij de wereld in een rotvaart
Wat hebben wij jou misdaan
Waar kwam jij plots vandaan
We hadden nog niet eens ontbeten
We wilden nog met één of andere reden
Maar jij had ons al in jou macht
Verscheen dronken en zo verdacht
De sake benevelde jou goddelijke lichaam
Met stekels als blikkenopeners
Met doordringend zuur uit een citruspers
De toekomst schoof op een lange baan
Misschien ben je straks even weg
Een halte voor een nieuwe pech
Neem je de zeis weer in jou hand
En maak je ons weer van kant
Waarom konden we niet praten
Waarom hebben we het raden
Waarom was er geen dialoog
Voor je ons helemaal leeg zoog
Kon ik maar net als jij binnendringen
En jou overhalen tot andere dingen
Wat is er met jou Chinese draak
Schiet jij steeds weer ontzettend raak
Geef mij jou hand jij boze rover
Ontwapen nu en geef je over