Op een dag zo toornig als tienduizend messen vormt zich een gedicht waarin de wereld bloedt. In de vroege ochtendkou luister ik naar de stem van een spiritist met een bijna-doodervaring. Het is een recente obsessie van mij en hij vertelt over aanbidders van Satan en een pyramidesysteem. Hij neemt mijn oogleden tussen duim en wijsvinger, scheurt ze open. Gericht op zijn realiteit. Vervolgens gebiedt hij me zo diep mogelijk in mezelf te kijken, door zijn bril weliswaar.
De afgelopen dagen onvouwen waarheden zich als de bladzijden van een bibliotheek vol boeken, geteisterd door een ziedende rukwind. Zo snel waait het voorbij. indruk voor indruk. Beslissing na Beslissing. Waar of niet waar.
"zie hier de waarheid voor 50 euro"
"de zin van het leven, slechts 2500!"
Ik word verleid door complotdenkers en zij die steevast het omgekeerde beweren. Cursus-makers nemen me bij mijn nekvel wanneer ik mezelf toesta nog eens uit te slapen. Mijn geliefd ego speelt het welles-nietes spelletje driftig door, in afwachting van een winnaar in een oneindig zwart-wit.
Misschien bloedt de wereld niet. Misschien bloed ik gewoon.