"Wanneer het stopt
zijn er overal mensen die krioelen.
Vermoeide gezichten,
gestreste gezichten,
blije gezichten.
Dit zijn de zeldzaamheden,
die af en toe gezien worden.
Slechts een paar waar het geluk afstraalt van hun glimlach.
Ik kijk
en weet
afhankelijk van de situaties
herken ik me in al deze gezichten.
Ik observeer en laat me wegdrijven,
geleid door de rust van het landschap
dat voor mijn blikveld voorbijglijdt.
De trein die rijdt verder en ik,
ik sta even stil bij die indrukken."