De 25-jarige dochter van Rachel O. uit Lommel heeft hommeles.
Dat leert de publieke omroep ons met de foto van een romantisch bevloeiingskanaal.
Aan de Grote Fossé stond de wandelaarster oog in oog met een Grote Fusee.
Een man met een zwarte hoodie die linksaf sloeg terwijl zij rechtdoor ging.
Zodat hij zijn kortjan kon opdiepen en zij de tijd had om haar smartphone boven te halen.
Om te filmen, niet om te bellen natuurlijk.
Toen zij de bocht omging zat hij op een bankje verderop met zijn broek naar beneden.
Zo omschrijft de zender van algemeen nut het met een alliteratie voor blozen en bloot.
Zij kwam hier elke dag en wist wat de bocht te bieden had, ook al ging ze eerst rechtdoor.
Niet echt een bevredigende uitleg.
De dochter van Rachel O. stond er samen met haar Rottweiler en pitbull op te kijken.
Toch godgeklaagd van die watjes die met wat training mensen in stukken rijten.
Iedereen was in shock maar de 25-jarige dochter van Rachel O. bleef koelbloedig.
Momenten met eeuwigheidswaarde worden stevig verankerd.
Iedere wandelaar aan een plas weet dat zijn mobieltje na 19 uur een intieme vriend is.
En het moet niet altijd een hoofdgerecht in een chic café zijn.
Een roomtoetje doet je later ook watertanden.
Ondanks haar paniek kon de dochter van Rachel O. de man kort filmen.
Zo verklaart de staatsomroep nader onder het irrigatiekanaal.
Met de woorden van moeder Rachel O.
Zonder de beelden van haar dochter X die van ver genomen en onherkenbaar zijn.
Nog een geluk dat de wandelende tak niet trilde als een espenblad.
Anders had niemand kunnen zien wat de man deed.
Want hij deed het, daar kan u van op aan.
Hier, maar ook in de Lommelse Sahara en aan het plaatselijke Parelstrand.
Natuurgebieden met exotische namen, koortsige aanbiedingen en veel korte jannen.
Waar zelfs politiemensen in burger de knijf niet kunnen klissen.
Met of zonder Rottweiler, pitbull of getrimde poedel.
De roedel met het geschoren gezicht van rond de dertig (sic) zit steevast met zijn blote bips op de bank.
De mountainbike naast hem in rust, de grijns onder zijn zwarte hoodie in de aanslag.
Driftig zet hij door, in de hoop dat een wandelaar een deftig filmpje van hem schiet.
En hem niet opnieuw met wazige beelden bij het politiekorps bespot en op sociale media floept.
Hoed af voor het nationale relaas dat leest als een nachtspiegel.
Het Warmste Plekje van Vlaanderen heeft zijn naam niet gestolen.
Nu is niemand in het asielcentrum Parelstrand nog homeless.