Een orkaan zonder staart is een orka en wie bevroedt het best? De wachtende visser of de zittende wachter.
Intussen en gisteren. Heb ik mijn vader weer vermoord. Ik liet hem zijn laatste woorden niet meer uitspreken.
Dat mocht hij niet want ik kan het u vertellen in drie tellen. Van één adamsappel maakt men geen compote.
Bovendien en dat kon je raden. Uit een handvol olie met wat fanta kneed men nog geen olifant.
Hij nipt nog snel. Aan zijn cocktail in de zomerbar terwijl ik hem die keel dichtknijp. Niet hard genoeg.
Of zijn het toch gewoon zijn ogen die de dood omschrijven met één blik? Sardienengeur, het zout en er zijn dagen.
Waarop alles bijt, de hemel van geen einde weet. De orka in het zand. Hij ligt daar te vergaan en straks.
Wanneer de visser aan zijn pasgebroken tanden voelt. De wachter weer zijn mesje slijpt. De nacht opnieuw.
Vergrijpen wil aan meisjesdromen. Zal ik nog een keer proberen. Zomaar zonder meer. De intentie kent mij al.
Om hem dat zwijgen op te leggen. Met wat twijgjes zacht een mandje vlechten. Voor wat rust. Voor pijs en vree.
uit de reeks 'Waanhoop'