dees morgen
keek ik even
naar het witte laken
met poedersneeuw geweven
de zon
wellevend
deed de fragiele dons
weg wezen
na luttele seconden
zag ik
een hond
voorbij gezwegen
waar is mijn bril gebleven?
toen zag ik
er was een gedicht geschreven
koest liggen
af