Op mijn leeftijd leef je niet meer in het nu. Althans, ik niet. Het nu beschouw ik vanuit vroeger, eigenlijk leef ik in de verleden tijd. Nog niet in de voltooid verleden tijd, blijkbaar ben ik nog te onvoltooid om helemaal verleden te zijn.
In die vroegere tijd was ik nooit somber: Na regende kwam zonnescheen.
En nu?
De stralen om mij heen zijn ongezond, alleen geregend. Een regen die diep in de grond doordringt, en van daar de kou omhoog straalt om mijn gewrichten te pijnigen. Lag ik maar op de plek waar de regen zich verzamelt.
Helaas is het mijn tijd niet, ik mag nog geen échte verleden tijd zijn.
Ik ben. Liever was ik.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.