Aan de voet van de berg stonden ze al uren te turen naar de trotse top.
'Kom' sprak de muis, 'we kunnen het niet doen
maar we kunnen het samen wel durven' en hij greep zich stevig vast aan de linker flapoor van de olifant
(want durven is doen met wankele knieën en tranende ogen en stortende bedenksels),
'en we kunnen niet vallen, want jij bent mijn wereld en ik hou je stevig vast'.
De olifant knikte, traande zijn traan en ze stoften verder, omhoog en hoger en hoger
en nog nooit waren ze zo vrij