De vraag luidt
Zit ik vast in mijn hoofd omdat het daarbuiten te koud is om lang te vertoeven
Of omdat het zo donker is dat ik naast mijn gedachten niet veel andere passanten kan onderscheiden?
Gaat het even minder omdat ik al 72u aan een stuk dezelfde gebreide kousen draag of draag ik al 72u aan een stuk dezelfde gebreide kousen omdat het even wat minder gaat?
De winter stond niet plots voor de deur, maar viel (akkoord, een academisch kwartiertje later dan andere jaren) met de deur in huis en heeft me een beetje overvallen.
De koude die me 's ochtends als zweepslagen in het gezicht tegemoet komt gefietst
Natte zoutsporen uit mijn ooghoeken naar boven drukt
Vingers die schommelen tussen meer kleur dan gewoonlijk, of een totaal gebrek aan kleur.
Ik nestel me achter de stoof, liefst in een deken gerold, met een kat op schoot.
Een boek om ook de gedachten even buiten af te laten koelen, en thee om ook de binnenkant even te verwarmen.
Wat meer kan je eigenlijk verwachten van een zomerkind?

