gev(v)eld

Erte
2 jun 2019 · 21 keer gelezen · 0 keer geliket

Wankel. Een boom van een vent, maar dan zonder wortels. Een tank van een man, wat weinig goeds voorspelt. 

Hij stelde

Mijn stam

Is uit deze eikel gegroeid

En vertakte om

met logge slagen weg te bomen 

Hij kapte ermee 

ook al zagen we in een natte ooghoek in een plooi in de kamer een grote bijl die nu zou zwijgen. Hij zong toen alleen 

Nog tot vogels. 

Week papier en het 

bleek pal hier

 

te vellen.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.