Het zomert nog een beetje maar midden augustus loert bijna om de hoek en nodigt me uit om al eens te piepen naar september. Het valt me zwaar, telkens afscheid te moeten nemen van de zomer, die ik intens ervaar. Ik zit dan zo graag op een bankje, te zomeren, weg te dromen. Dan wegwezen van het bankje voor een reis, een vakantieoord. Misschien is het vakantieoord wel een vluchtoord, om mijn dagelijkse mijmeringen te kunnen achterlaten in mijn land van herkomst.