Er is dan wel de melanoom
stabiel tot nu, dat is heel gewoon
verder is het wel oké
dat valt dan weer mee
Wat een wonder, wat een wonder
voor de rest ben ik alleen maar hypochonder
Op dat akkefietje na toen, die pijn
even niet meer in evenwicht zijn
dat adertje in mijn kop
sprong zomaar kapot
Wat een wonder, wat een wonder
voor de rest ben ik alleen maar hypochonder
Alleen ben ik echt al tweemaal
onder ’t grote mes gegaan
die kleintjes doen niet mee
plaatselijk doof was het idee
Wat een wonder, wat een wonder
voor de rest ben ik alleen maar hypochonder
Wat met mijn hoogsensitieve kant
dat is soms wel iets te plezant
zo zegt mij mijn migraine
wat is dat toch een chagrijn
Wat een wonder, wat een wonder
voor de rest ben ik alleen maar hypochonder
Als ik het zo bezie, is dat litteken op mijn knie
of dat jeukje op mijn vel, waarover ik nooit vertel
of de droge huid die krasjes laat en het niezen mij zelden verlaat
of de kromtrekkende rug, de energie van olifant tot mug
helemaal niet zo bijzonder, al dat gedonder
want …
Wat een wonder, wat een wonder
voor de rest ben ik alleen maar hypochonder