Het is blijkbaar een vaak voorkomende droom. Je moet ergens naartoe en bij aankomst ben je iets belangrijk vergeten. Zo droom ik vaak dat ik mijn voetbalschoenen vergeet bij een training of voetbalmatch. Nu moet u weten dat ik al zeker twintig jaar niet meer op een voetbalveld sta. De kans dat ik mijn voetbalschoenen daadwerkelijk vergeet is dus onbestaande. God weet wat die droom betekent.
Toen onze jongste aandrong om mee te gaan zwemmen en ik uiteindelijk had toegestemd, moest ik bij het zwembad aan mijn droom denken en vreesde ik even dat mijn zwemshort niet in de rugzak zat. Gelukkig zat die er wel in.
Zwemmen is nooit mijn favoriete tijdverdrijf geweest. Het is een gedoe met al die spullen en het is er altijd nat. Ik was dan ook nog niet in het nieuwe zwembad geweest, terwijl het er al vier jaar staat.
Onze jongste was in de snelle baan bijna uit het zicht verdwenen en ik zwom op een rustig tempo naar de overzijde om er een minuut uit te rusten. Daar aangekomen wilde ik mijn voeten op het richeltje zetten, zoals in het oude zwembad, maar in plaats van er te staan zonk ik bijna naar de bodem van het zwembad. Er was geen richeltje te bespeuren.
Terug boven water greep ik naar de ijzeren baar aan het startblok boven me, maar die stond wat hoog, dus ik lag er te spartelen zoals een vers gevangen forel in een schepnet. Gelukkig had de badmeester niets in de gaten. Ik zwom dan maar terug naar de overzijde, waar onze jongste me na tien baantjes stond op te wachten.
"En pa? Fijn zwembad hè", zei hij. "Wat ik nog vergat te zeggen. Aan de overzijde in het diep staat geen richeltje meer om op te staan."