Over wat ik doe met mijn pen en wat mijn pen doet met mij…
Ik ben.
Ik ben Aline. Onzeker. En toch ook zeker. Zeker van de onzekerheden die ik doorsta. Net door die onzekerheden krachtig. Zoals een papaver. Knalrood, vol vuur. Tegelijk kwetsbaar, broos. Soms sta ik alleen, soms in een groepje. Buigzaam, dus niet gebroken. Maar, pluk je me, dan is het gauw gedaan.
Ik pen.
Ik ben zeker. Zeker met en dankzij mijn pen. Mijn pen ordent mijn gedachten. Mijn pen registreert mijn acties (of soms net het gebrek daaraan). Mijn pen verwoordt mijn gevoelens. Zo verbind ik rede, actie en emotie. Hoe ze ook verschijnen, in welke mate of volgorde ook.
Ik pen. Pittig, puur. Voor, door, dankzij mensen – waaronder ik ook mezelf tel. Over veerkracht, verbinding, verhalen.
En jij?
Mijn verhaal wordt rijker door het jouwe. Jouw verhaal geeft kleur aan mijn verhaal. Vertel me daarom je verhaal. Deel met mij de punten die jouw verhaal aan het mijne linken. Strooi me de woorden toe die jou echt treffen. Zo vinden we de zinnen die ons verbinden. Dan ont-moet-en we elkaar. En bouwen we samen een gevarieerde collectie uit.
(https://alineskladblok.wordpress.com/2017/11/10/ik-ben-ik-pen-en-jij-2/)