Jonathan Jonckheere

20 aug 2022 · 6 keer gelezen · 0 keer geliket

Jonathan Jonckheere heeft een winkeltje met jojo’s, jongleerobjecten en lege yoghurtpotjes. Achterin het schroomvallige pand staan nog altijd drie machines, wordt er zelden nog gewerkt. Het zijn een draaibank, lintzaag en een hydraulische pers.

Het huis is niet bijzonder en Jonathan leeft doorgaans eerder stil. Hij eet, hij knabbelt aan de tijd, hij drinkt een Bass Pale Ale of water, mijmert en vier ledematen heeft hij van gewone lengte, best normaal, van vlees en bloed.

De botten in zijn lijf zijn ongebroken, helemaal tot hier geraakt. Ze zijn intussen wel verknocht aan ochtendgloren en de stralen van een milde zon. Er hangt dan ook een bordje. Open als het regent, als de wolken grauw, of grim, of grijs dreigen te zijn.

Niets is nog echt, ook niet met bedoelingen. De klanten met hun circustrucjes, vragen over zwaartekracht en deviatie, ze komen nog, zo vaak als tweelingen geboren worden in een stal te Betlehem. De kans op beterschap, de dansjes van het ongewisse blijven ongezien.

En heel misschien. Wanneer de voorstellingen uitverkocht zijn in dat hoofd, alles onverhoopt zijn plaats vond in een potje, in de vorm van blijdschap uitgezaagd kon worden. Dan zit hij op het dak. De glimlach van een vogel is onzichtbaar rond zijn bek.

Een tol voor een kind. Een touw voor een ruk of een knoop rond de nek van een angst, de twijfel of hij spreken kan tot haar, de aarzeling. De rekjes liggen vol met dergelijke zaken, goochelinstrumenten, bibelotjes en onzichtbare verlangens. Wie ze aanraakt is gezien, kan proeven van het stof.

Ofschoon. Hoewel. Jonathan, hij is zo gek nog niet. Hij kocht planeten van een Kleine Beer en reist al vele jaren ongestoord, wanneer het dak te laag is om te springen, terwijl de speeltjes voor de geest en zijn begoocheling zich liggen te vervelen.

Als de mensheid moe is, Jonathan zijn laatste slaap verkocht heeft aan de strompelende onrust die deur vond van zijn winkeltje. Dan heeft altijd ergens wel. Nog vleugels liggen voor een ongeboren droom en weg is hij. Tot hij weer vallen zal.

 

 

uit de reeks 'Kleinood'

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

20 aug 2022 · 6 keer gelezen · 0 keer geliket