Zelfs de zee is bang
merkt aan het getijde allang
beter trekt hij zich terug
en vertrekt hij weer vlug
Zonder enig blaam
vroeg voor de landing
ver uit de branding
van haar warme lichaam
Dan als was in haar hand
aan te spoelen op haar land
met zich te laten spelen
door haar vederzacht te strelen
Zodra hij haar teder kust
weet hij dat hij zal stranden
hij eeuwig zal verzanden
heeft in zijn lot berust
Hij gaat vol op aldaar
doordat hij passioneel zowaar
zich volledig laat verwarmen
zich hartstochtelijk laat omarmen
Eenmaal stevig vastgeklampt
zal hij zijn laatste beetje klateren
haar liefkozend voor het laatst bewateren
voordat hij voor altijd verdampt