“Het is laf buiten.” Laf in de zin van benauwd of zwoel. Alsof degene die aan de knoppen van het weer zit, te laf is om te kiezen tussen warm en vochtig. Ik weet niet in welke streek u woont, maar hier zeggen ze dat zo. Dat het laf is. Het is mijn vrouw die het uitspreekt als ze van haar werk terugkomt. Ze neemt de kraag van haar blouse vast, wappert er even mee en blaast een zuchtje wind naar beneden.
“Binnen ook.” Dat zeg ik. De handdoek die ik heb gebruikt om de aardappelen af te gieten, hangt over mijn linkerschouder. Ik veeg er mijn zweet mee af.
“Toch niet met een keukenhanddoek”, zegt ze. Het is me na al die jaren nog onduidelijk welke voorwerpen ik in welke omstandigheden niet mag gebruiken. “Ik stond toch in de keuken”, zeg ik.
Ik denk dat het een laf antwoord is. Laf in de zin van flauw.