Ik groeide op
in een dorp vol kastelen
waar met stenen werd gegooid
verstikkende geheimen
maakten iedereen dood
maar ik wilde leven
in een luchtkasteel
jouw hangmat naast de mijne
je vingertoppen strelen mijn dij
de wind ademt liefde
waait weg de verloren tijd
geen enge trappen
of kille torenkamertjes
maar glijbanen en warme zolders
doorzichtige ronde koepels
om naakt onder de sterren
de liefde te bedrijven
visites zonder maskerades
een feesttafel die verteerbaar is
niet benijd om de mooie façade
omdat lucht onverkoopbaar is
lucht is leven
dus in een luchtkasteel gaan we wonen
jouw hangmat naast de mijne
je vingertoppen strelen mijn dij
de wind ademt liefde
waait weg de verloren tijd
jij en ik weten dat het dit is
tot in de eeuwigheid