meer werelden
ga over vier, in plaats van over zes
zei me, als werden wielen geboren
ontschuimen wilde ik en doorliep
meer levens, vandaan elke angst
voor hap in onbekende, ik wilde
wou, verlichten er meer werelden
maar er spaken, ontsprongen dans
er was kering en hemellichamen
uitroeiden hoop en knelden draden
rauwer, als werd vlees wintersjaal
roziger als dons, nieuwere kuikens
iets rinkelde me terug, er wereldse
groen werd overkant, meer levens
rauw, en schuim me op de lippen
dans ontsprongen, kering knelde
meer draden en hap in onbekende
verlichten wilde ik er en uitroeien
en wat spaak liep, de hemel opvrat
zei me, ga dan toch beter over zes
maar wielen bleven ongeborenen
zelf wilde ik en er teveel werelden