Zijn mensen voorbestemd om het gevoel te hebben dat ze nooit goed genoeg zijn?
Hoe ga je ermee om, zelfs als ik het niet aankan?
Deze wereld is prachtig.
Soms zien we het niet meer.
Een mens is niet gemaakt om meer te werken dan te spelen.
Ik raak opgebrand, langzaam en zelfs onopgemerkt.
Ik wil mijn speeltijd terug.
De enige manier om de nooit eindigende twinkeling in mijn ogen terug te brengen, zeggen sommigen.
We hebben het gevoel dat we nooit goed genoeg zijn.
Lieverd, weet, het is slechts een illusie, gecreëerd door dit systeem, dat ons 'de leiding geeft'.
Het voelt aan alsof we nooit vrij zijn.
Vrijheid is ook een verschrikkelijke illusie.
Pleidooi: meer 'speeltijd'.