Een -mij onbekend- lied weerklonk door de winkel heen
De tekst ging wat aan me verloren
Kon mijn bubbel niet doorprikken
Met uitzondering van de woorden ‘fortune cookie’
En mijn gedachten namen me terstond mee op wandel
Want zijn gelukskoekjes niet de kinder surprise van volwassenen?
Met in hun kern een vage levensles als speelgoed
Een verrassing op volwassen-geworden-kindermaat
Want waar heb je als volwassene meer nood aan
Dan af en toe een hart onder de riem?
En aanmoediging, kleine bevestiging
Troebel genoeg om bij zowat elk mensenleven te passen
Doch voldoende tastbaar om zeker zijn doel niet te missen
Een tikkeltje verslavend door de illusie van de onvoorspelbaarheid
En net als de suiker in het koekje zelf
Komt al snel na de energiepiek
De nood aan een volgende shot
Een confronterende waarheid, of toch advies
Ook te consumeren in de horoscoop sectie van elk tijdschrift
De net iets inspirerendere influencers
Of een gedicht,
Ontstaan na zonsondergang.

