Daar waar
wortels een weg kronkelden,
geen wind wegblies.
Net daar, struikelde ik,
bonkte mijn hart.
Blik, alsof ik bij bomen zocht,
er zat als een berg,
en er een inzicht ving.
Even diepgaande wroeten, mocht ik.
Onderhuids streefden bloedbanen.
Doelen kronkelden tot wortels.
Smet en andere bijzondere krachten,
noch opwindende ervaringen, najoeg ik.
Slechts uitwaaien, wou ik.
Maar net daar, verzonk ik.
Nabij kronkelende wortels.
Berg werd kijkgat
en ik er boom.
Wroetende blik en bonkende hart,
geen wind blies me omver.
Het moment leek als samensmelten.
Ook ik zocht er mijn weg.
@linde20231127
#novembervers2023#dag27