Heeft u alles gevonden wat u nodig had?" hoorde ik de kassabediende vragen aan de vrouw die voor mij stond aan te schuiven in de Bio Planet.
Deze keer ging hij er niet met een "ja" mee klaar zijn, dacht ik bij mezelf en ik lachte stiekem binnenin en verzamelde mijn woorden netjes geordend en oefende dit enkele malen in mijn hoofd...
De vrouw betaalde keurig, zoals het op haar lijf geschreven stond, ik zette mijn doos in de kar en daar stond hij voor mij met zijn bakje, klaar om af te prijzen...
"Heeft u alles gevonden wat u nodig had?"
"Neen, eigenlijk niet", waarop de man even naar een antwoord zocht en nooit op een neen had gerekend.
"Ik zoek een vriend en werk, maar volgens Stef Bos mag je al niet op zoek zijn", waarop ik even fronste en in mezelf dacht, dat dit laatste met Stef Bos niet zo geoefend was zoals in mijn hoofd.
Hij wist even niet wat te zeggen, lachte zijn zenuwen weg en dacht waarschijnlijk bij zichzelf waarom hij dit nu ook altijd vroeg aan de klanten.
"Goch", een stilte waarop hij nu zijn antwoord aan het zoeken was in een mengeling aan woorden...
"Hier zal je het niet meteen vinden zo tussen de rekken, maar wees gerust, er werken er hier wel hoor en hij knipoogde even...
"Ja, dat had ik al gezien, knipoogde ik terug."
"Ik hoop dat je de volgende keer "ja" kan antwoorden als je terug komt..."
"Dat zou fijn zijn en ik nam mijn doos lekkers, rekende af en hoopte dat het al morgen kon zijn...