Het leven, er bestaat geen uitleg voor. Het is als de smaak van water benoemen, of het uitleggen van een kleur aan een blinde. Het is simpelweg, wat het is. We zijn er, want we horen onszelf. We handelen, omdat we er zijn. Maar het uitleggen kunnen we niet. We zitten ons leven uit tot we op het moment voor de dood onszelf afvragen wat we nou eigenlijk gedaan hebben en waar we heengaan, want we willen ergens heen. De gedachte dat alles simpelweg ophoud is voor velen een gedachte teveel. We gaan immers ons leven lang ergens heen, we zijn altijd onderweg, naar een onbekende bestemming. Als we onderweg zijn denken we niet over de bestemming na, de reis zou nog eeuwig kunnen duren. En daar handelen we naar, alsof onze reis eindeloos voortduurt. En dan beseffen we dat onze onbekende bestemming bereikt zal worden als je sterft. We zijn allemaal onderweg naar de dood, maak er maar een mooie reis van, want die is meer waard dan de eindbestemming.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.