Zo ver vandaan
Naar een land waar ik nooit heen zou gaan
Daar kwam jij opeens
Ik kende jou geeneens
Toch drong je binnen in mijn wereld
Ik dacht nog hoe vervelend
Blijf ginds maar, ik heb je niet nodig
Ik heb alles al, je bent overbodig
Maar jij kwam dichter en dichter
Zocht jou doelwitten steeds gerichter
In Milaan langs het Laatste Avondmaal
Dat je wou overdoen
Met minder apostelen en minder volk
Stak jij hen neer met een Chinese dolk
Hoe kon ik mij toch in jou vergissen
Hoe kon ik toch zo fout beslissen
Jij bent hier nu een ongewenste gast
En berokkent iedereen massa’s last
Was toch maar thuis gebleven
En laat ons gewoon verder leven