In mijn hoofd zit een foto
Ik als baby op mama’s schoot
Gewikkeld in een lichtblauw lakentje
Op het witte warme zomerzand
Haar blonde haren roodbruin geverfd
In een halfhoge paardenstaart
Egale huid
Frisse blik
Naast mij zit ze echt
Ik als moeder nog steeds haar kind
Genietend in een strandstoel
Op het goudgele herfstzand
Haar grijsblonde haren hebben afgezien
Los wapperend in de wind
Gevlekte huid
Warme blik
Ze valt in slaap
Zacht gesnurk
Haar mond lichtjes geopend
Die mond die nooit stilstond
Tot aan die ene nacht
Na maanden stilte en revalidatie
Kunnen we terug praten
Gebrekkige woorden
Maar ik begrijp haar meer dan ooit