"doen ze geen pijn al die woorden?" vroeg men
"die woorden" grinnikte ik "nee, het zijn de gedachten”
woorden zijn enkel een adem zucht
een kras op papier
gedachten
erachter
doen
pijn
pij
pi
p
pppppppppp
pppppppppppppp
pppppppppp
pi
pij
pijn
doen
erachter
gedachten
een kras op papier
woorden zijn als een uitgestoken tong
zoOOOOOOOOOOOO kinderachtig
zooooooooooo CoBrA
cobra
cobr
bra
bra
bra
bra
bra
ra
ra
ra
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
hahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahah
HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAAHHAHAHHAAHHAHAH
................................................."die
..................................................gek, net een kind"
................................................. men keek achter het bedompte BLINKEND glas, naar die haveloze
bedelaar
in de BLINKEND bistro.
Met voor hen een in BLINKEND porselein geschonken, smakeloze koffie drab.
"het zal wel een armtierig dichter wezen" kraste de KRAAI