Een mooie zomerse dag, het zonnetje straalt, eendagstoeristen wachten op hun trein richting kust. Ik haast me richting perron 5, want mijn trein zou spoedig arriveren.
Man, wat is het druk. De mensen drummen om toch maar hun plekje te hebben. Uiteindelijk vind ik een zitje tegenover een leuke prachtige jongedame.
Ze haalt haar handboek van medische biochemie boven. De examenperiodes komen eraan.
Er ontspint zich een toffe babbel tussen ons, sociaal als ik ben. De tijd glijdt voort en trekt zich niets aan van ons.
Haar eindhalte is Mechelen, ik dank haar nog eens voor het leuke gesprek en we nemen afscheid. Tot de volgende?
Haar nummer heb ik niet gekregen