Over Pascal C.

Op 17-jarige leeftijd -in 1995- ben ik begonnen, experimenteel, met poëzie schrijven. Na een moeilijke periode heb ik azertyfactor.be ontdekt door gewoon op Google te zoeken. Ik schrijf poëzie, proza, maatschappij-kritische teksten, enzovoort. Ik heb een rijke fantasie en een grote scheppingsdrang. Schrijven werkt therapeutisch voor mij.

Naast schrijven, hou ik me bezig met zelfstandig wetenschappelijk onderzoek voornamelijk door zelfstudie. Ik hou me ook bezig met muziek, tekenen en wandelen in de natuur.

Teksten

Een beleefd doch correct mailtje...

Geachte mevrouw de minister, Mijn naam is Pascal Claes en ben samen met u zeer bezorgd over ons onderwijs niveau. U voorganger heeft er eerlijk gezegd een mooi zootje van gemaakt. Maar goed het is wat het is maar ik koester hoop en vertrouwen dat het terug beter kan en het niveau van ons onderwijs terug opgekrikt kan worden. En daarom wil ik u een paar ideeën of inzichten aanrijken die denk ik kunnen helpen. Dit is mijn mening en visie. U krijgt talloze andere mails van bezorgde burgers en ouders die ook inzitten en bezorgd zijn om hun kroost.  Waarom betrekt u niet alle stakeholders om u een gedacht te vormen van het globale verhaal? Zowel ouders, leerkrachten maar meer nog de leerlingen zelf, zij zijn het die onderwijs krijgen. Ik acht ze best in staat om zelf na te denken hoe ze les willen krijgen. School hoort fun te zijn, ontspanning waar algemene vorming centraal staat om de jeugd te vormen tot kritische, zelfstandige burgers die voor zichzelf kunnen nadenken. Dat is toch een van de hoofdtaken van het onderwijs? En hoeveel leerkrachten verzuipen in het werk, hoeveel leerlingen raken ontmoedigd? Ik kan het best begrijpen dat veel leerlingen afhaken, er worden gewoon verkeerde lesmethoden gebruikt. Kom alstublieft eens uit uw ivoren toren en zie wat er zich op het veld afspeelt. En betrek elke partij, schoolpersoneel, ouders en de leerlingen zelf.  En bvb duaal leren op academisch niveau voor sterke studenten? Om gewoon de sprong te verkleinen van het schoolse van het secundair naar de vrijheid van de unief. Dat studenten workshops krijgen ivm gezonde voeding? We zijn allemaal obsessief bezig met onze gezondheid maar we laten nog steeds automaten met ongezonde snacks en fastfood toe? Sorry maar dat vind ik zeer duaal. Ik kan bezig blijven, leerlingen wijzen op gevaren en gevolgen van drugs? Aan de universiteit wordt nadruk gelegd op begrijpen en niet van buiten leren? Waarom wordt het niet toegepast op school? We moeten maar eens afstappen van dat idee van prestatiedruk en bewijsdrang. Als u met rankings wil werken ga uw gang, maar ik vrees dat dit averechts zal werken. Luister alstublieft nu eens echt naar uw burgers en neem de aanbevelingen mee. Ik begrijp nu ook waarom veel burgers hun vertrouwen kwijt zijn in jullie.  Sorry, u doet er mee wat u wilt. Maar dit is mijn mening en visie en dit wou ik even graag met u delen.  Beleefde groeten, Pascal Claes Verzonden vanaf Outlook :  'een beleefde doch zeer correcte mail naar mevrouw de minister van onderwijs Zuhal Demir'  9/12/2024©

Pascal C.
3 1

Efkes Frontaal Vlammen

We zijn een bende idioten en nozems aan het creëren. En dat is echt niet de schuld van de schoolgaande jeugd. Vroeger kon elke leerling die TSO of ASO volgde nog redelijk eenvoudige, doch geavanceerde wiskundige formules begrijpen. Als ik hoor van sommige leerkrachten dat ze met hun handen in het haar zitten dat ze het niet meer uitgelegd krijgen. Ik snap echt de tomeloze frustraties en boosheid van schoolpersoneel. En laat me even frontaal de aanval inzetten op het inhoudelijke beleid van onze geachte meneer de minister Ben Weyts, die ermee is begonnen. Van zijn grote strakke plan dat het Vlaamse onderwijs zou excelleren en hoge toppen scheren is het steil bergaf gegaan. Hij heeft gewoon een puinhoop achter gelaten. En wie mag het nu opkuisen en oplossen? Wereldvreemde politici, laffe slapjanussen met hun klef gezwets en geouwehoer die het allemaal hebben over politieke moed. Heeft er iemand ooit een politicus geweten die echt politieke moed nam? Ik bij mijn weten niet. Ai ai hoor ik ze dan al zeggen: ' het is toch zo'n zware job, handjes schudden, dure wijn drinken, lintjes knippen, een druk sociaal leven onderhouden, niet aanwezig zijn in het parlement om belachelijke achterhaalde wetjes en decreten te stemmen en veel geld verdienen door niet veel te moeten doen en oeverloos te zitten palaveren en te filibusteren, wat wij gewoon debatteren noemen. We innen belastingen, maar we kunnen ons huishoudboekje eigenlijk niet zo goed beheren, dat we enorm veel geld verspillen aan nutteloze dingen. En dat we met een enorm begrotingstekort kampen en dat we nog geld moeten betalen aan Europa en dat we moeten lenen.' Ik heb het nu écht misschien grappig en onomfloerst verwoord, maar de boodschap is duidelijk denk ik. Ik wilde gewoon mijn frustraties kwijt, want ik ben ook bezorgd om onze jeugd. En natuurlijk zijn er ook integere politici die zich niet aangesproken of aangevallen voelen door wat ik hier allemaal boven heb neergepend. We hebben in de toekomst echt zo'n jong aanstormend talent nodig, integere jonge Turken die het echt oprecht goed voorhebben en die echt verandering willen brengen die ons land zo hard nodig heeft. 

Pascal C.
5 0

Opleiding

Biomedische Wetenschappen UA

Postgraduaat Milieuwetenschappen UA